دلگیر می مانم از تو

به امیدت دل می سپارم

نگاهم مات می ماند

دلم ساده امیدوار می شود

به نگاهی پوچ

رنگ می بازد

می داند نمی آیی اما

امیدوار می ماند

نه باور نمی کنم

باور نمی کنم دروغ هایت را

به کوچه علی چپ می روم و 

شادمانه منتظر می مانم

امیدم به آمدنت دل می بازد

تو می آیی ، تو می آیی

نــــــــــــــــــــــــــه 

گفته بودی می مانی

گفته بودی می دانی

گفتنی ها را گفتی

ساده باور کردم

تورا ، خودم را 

چه ساده رفتی 

به همان سادگی باورهایم

نه باور نمی کنم 

باور نمی کنم که تو هم 

نه تو ، هم ؛ توهُم رویای پوچ من بودی

رویای رویایی کوچک من 

ساده باور نکن